Feestjes, kangaroo's en surflessen - Reisverslag uit Byron Bay, Australië van Milou Deken - WaarBenJij.nu Feestjes, kangaroo's en surflessen - Reisverslag uit Byron Bay, Australië van Milou Deken - WaarBenJij.nu

Feestjes, kangaroo's en surflessen

Door: miloudeken

Blijf op de hoogte en volg Milou

22 Juni 2012 | Australië, Byron Bay

Hi allemaal,



Het is ongeveer 1.5 week geleden dat ik mijn vorige blog heb geschreven en het is onvoorstelbaar hoeveel je kunt meemaken in zo'n korte tijd. Het is bizar hoe snel de tijd gaat en hoeveel mensen je van over de hele wereld leert kennen. Hier dus weer een update!



Sydney



De zondag van mijn vorige blog heb ik besloten om langer in Sydnet te blijven. Mijn plan was drie dagen, maar dat was veelste kort om alles te kunnen zien! En ja, ik ben er zo eentje die ALLES wil zien. In plaats van drie dagen heb ik mijn verblijf in Sydney uitgebreid naar 8 dagen. Ondanks dat ik in hetzelfde hostel ben blijven zitten ben ik wel ben ik zo slim geweest om van kamer te veranderen. Naar de creepy kamer waar ik op dat moment verbleef wilde ik echt nooit meer van mijn leven terug keren. Dit was het beste idee ooit. Ik kwam op de kamer met een oudere Chinese vrouw, een Frans meisje die in Australie is om haar Engels te verbeteren (maar hier totaal geen moeite voor doet) en Jenny, een Duits meisje waar het direct goed mee klikte. Samen met haar leerden ik nog meer mensen kennen in het hostel en met deze groep ben ik de hele week opgetrokken. Van leuke feestjes en party's naar gezelige diners in het hostel. Opeens werd het hostel wat ik zo verafschuwde een heerlijk plek waar ik veel mensen kenden en het onwijs naar mijn zin had, bizar kun je wel zeggen!



Ondanks dat het weer in Sydney niet geweldig was (lees, veel regen), heb ik toch heel veel gedaan. Zo heb ik onder andere veel door de stad gelopen, ben ik naar het Sydney Acquarium geweest, heb ik de Art Gallary van New South Wales bezocht en heb ik de Harbour Bridge beklommen. However, de woensdag was toch wel een hoogtepuntje. Op die dag ben ik met een tour naar de Blue Mountains gegaan. De Blue Mountains is een gebergte in New South Wales. De eucalyptusbomen daar geven, in combinatie met de wind, een blauwe gloed over de bergen. Vandaar dus de naam 'De Blauwe Bergen'. Wooow wat was dit mooi! De tocht die ik deed gaf uitzicht over de Australische bergen met diepe ravijnen, watervallen en grote regenwouden. Het mooiste punt was Echo Point. Volgens verhalen van de Aboriginals zijn hier drie zussen versteend. De drie rotspunten die je vanaf dit punt kunt zien worden daarom ook wel The Three Sisters genoemd. Onwijs mooi!



Met de tour die ik deed kreeg je de mogelijkheid om op verschillende punten op en af een bus te stappen. Zo kun je zelf je route door de Blue Mountains bepalen. Na uitgestapt te zijn op een bepaald punt besloot ik om een tocht door het regenwoud te maken naar een volgend punt. Vol goede moed begon ik aan mijn tocht door het regenwoud waarna ik na 1.5 uur tot het besluit kwam dat ik niet goed wist waar het volgende punt nou verscholen zat. 2.5 uur lang heb ik verdwaald en al door het bos gestruind. Grote trappen naar beneden, uitkomen bij een waterval en bedenken dat hier de bus waarschijnlijk niet zal langskomen en grote trappen helemaal naar boven en uitkomen bij een uitkijkpunt waar geen bus kan rijden.. Wat was ik blij dat ik mijn ouders advies heb opgevolgd en goede loopschoenen heb gekocht. Om mijn vetrouwde All Stars had ik deze tocht nooit overleefd! Gelukkig kwam ik onderweg soms mensen tegen en zag ik af en toe vage bordjes langs de route. Ik was dus in ieder geval nog in de bewoonde wereld! Na 2.5 uur lopen heb ik eindelijk het volgende vertrek punt gevonden! Ondanks dat ik totaal uitgeput en bezweet aan kwam, was ik ontzettend trots op mijzelf. Ik heb zelf de weg door het regenwoud gevonden en, des al niet te min, ik ben de mooiste plekjes tegengekomen! Bij het vervolg van de tour heb ik nog de Laura Cascades en Gordon Falls bekeken. Wel was ik zo slim geworden om gewoon de plekken te bekijken en terug te lopen naar de bus stop waar ik was uitgestapt.



S' avonds heb ik voor het eerst kennis gemaakt met het zogenaamde 'Crab Racing'. Iedereen heeft het erover dus ik was erg benieuwd geworden naar dit schouwspel. Tijdens een avond uit kreeg ik dan eindelijk de kans om te zien waar het om gaat. Nou ik kan je dit zeggen, ik heb nog nooit zoiets raars gezien.. Iedereen die zich voor de wedstrijd heeft ingeschreven krijgt een kleine krab toegewezen. Deze kleine krabbetjes worden in het midden van een grote cirkel geplaatst. De krab die het eerste uit de cirkel loopt is de winnaar. Even een sfeer impressie: een kleine tafel met twintig super kleine krabbetjes die niet al te snel lopen en tientallen schreeuwende/joelende mensen er om heen. Het was zo grappig om te zien, ik denk dat dit ook de reden is waarom het zo populair is. Tenminste, dat hoop ik..



Op vrijdag was dan mijn laatste dag in Sydney aangebroken. Ondanks dat het de eerste dagen erg wennen was en ik me niet op mijn gemak voelde in het hostel, vond ik het nu zelfs jammer om Sydney en zelfs het hostel te verlaten! Ik kende er zoveel mensen en voelde me er helemaal thuis. Iedereen kwam mij gedag zeggen en uitzwaaien. Helaas bleef iedereen in Sydney om daar te werken. In de bus miste ik Sydney al, maar had natuurlijk ook erg zin om eindelijk ECHT aan mijn tocht te beginnen. Ik wil jullie niet ongerust maken, maar ik keer dus zeker terug naar Sydney! ;)



Coffs Harbour



Mijn volgende stop na Sydney was Coffs Harbour. Coffs Harbour is een klein rustig kust plaatsje waar ik een hostel/motel aan het strand had. Daarnaast had het motel een eigen restaurant, een 'beer garden' waar iedere avond wel een optreden werd gegeven en zelfs een eigen 'Drive tru Bottle Shop'. Jaja, dat is hier in Australie erg normaal. Gewoon even met je auto door de drive tru om wat alcohol in te slaan. Een soort Mac drive maar dan anders haha.



De sfeer was er erg relax en vriendelijk. Ik kwam aan in Coffs om half 4 snachts met twee Engelse meiden, Kirsty en Sinead. Omdat de receptie op dat moment natuurlijk gesloten is had de manager de sleutel van onze kamer gewoon even onder de deurmat gelegd zodat we lekker konden slapen. Het was geen probleem om de volgende dag te komen en te betalen. Dit schets wel het beeld van de heerlijk relaxte sfeer. Alles kan en niets moet. Ook ben ik op een avond uitgenodigd door vier oudere mensen om bij hen aan tafel te komen eten in het restaurant. Ze waren al over de 70 en hadden veel plekken van de wereld gezien. Nu woonden zij in Coffs Harbour en gaan nog iedere week met elkaar gezellig uiteten. Het was erg leuk om hun verhalen over vroeger (denk oa aan de oorlog in Vietnam en het reizen) te horen. Ook dit laat wel zien hoe vriendelijk en gastvrij Australiers zijn!



In Coffs Harbour heb ik onderandere veel wandelingen langs de hele kust gemaakt, onder andere langs Macauleys Headland, Diggers Beach, Coffs Coast, de haven (Coffs Harbour Jetty Marina), heb ik een plaatselijk markt met allerlei lekkernijen bezocht (ze hadden er zelfs Nederlandse poffertjes, bizar!) en heb ik Muttonbird Island beklommen. Op dit eiland leven allerlei exotische dieren en heb je een geweldig uitzicht over de stranden. Ook heeft de manager van het motel ons (Kirsty, Sinead en mij) meegenomen met zijn auto om wat mooie plekken te bekijken. Zo zijn we hoog de bergen ingereden naar 'Sealy Lookout', vanaf dit punt heb je uitzicht over heel Coffs Harbour, en heeft hij ons meegenomen naar Emerald Beach waar we kangaroo's hebben gezien! Wooow dat was gaaf! Gewoon in het wild en alle mogelijkheid om wat mooie foto's te maken. Verder hebben Sinead, Kirsty en ik genoten van de optredens in het restaurant en een nachtelijk kampvuur op het strand met een groep backpackers. De manager van het motel zette zelf dit kampvuur voor ons op en het maakte niet uit tot hoelaat wij daar bleven zitten.



Byron Bay



Na drie nachten heb ik Coffs Harbour verlaten. Mijn volgende bestemming: Byron Bay! Ook Kirsty en Sinead zouden hier, na 1 nacht in Spot-X, aankomen. Byron Bay is een leuk stadje met mooie stranden. Het heeft een beetje hippie-invloeden. Mijn hostel is erg modern en gezellig. Op dit moment verblijf ik er in een zes-persoons kamer geheel voor mijzelf! Vandaag is alweer mij vijfde dag en er is hier ontzettend veel te doen. Ook is het weer stukken beter. Je merkt dat hoe meer je naar het noorden gaat, hoe warmer het wordt. Kom maar op met die tan dus!



Direct de eerste dag hier in Byron Bay leerde ik Annika kennen. Zij zou die dag gaan surfen en vroeg of ik ook mee wilde. Dat wilde ik wel! Zonder het van te voren te hebben gepland stond ik dus plotseling op het strand in mijn surfoutfit! Het surfen was erg leuk om te doen. Erg zwaar, maar wanneer je eindelijk op je bord kunt blijven staan is het geweldig. We hebben 1 dag gesurfd, maar ik wil zeker tijdens mijn reis nog wat lessen gaan nemen! Daarnaast heb ik hier wederom een tocht gemaakt naar onder andere Little Wategos Beach, dit is het meest oostelijke punt van de oostkust, en de Cape Byron Lighthouse. Een geweldige route met veel mooie uitkijkpunten, leuke paden door het bos en ik heb zelfs walvissen en dolfijnen gespot. Erg gaaf!



Gister ben ik met een tour naar Nimbin geweest. Een hippie dorpje waar je geweest moet zijn wanneer je Byron Bay bezoekt. Na een stop bij een verborgen waterval en een barbeque in het bos kwamen we uiteindelijk aan een Nimbin. Wat een bizarre stad is dit. Drugs, spiritualiteit, yoga en hippie cultuur zijn hier de belangrijkste uitgangspunten. Ondanks dat drugs in heel Australie illegaal is wordt het hier min of meer gedoogd. Je kunt je voorstellen wat voor bizarre types (naast toeristen) je hier tegenkomt. Zoals ik al zei, gewoon een plek waar je geweest moet zijn en waar je je ogen uitkijkt.



S'avonds beland je hier in Byron Bay vaak in de Cheeky Monkey's. Hier kun je altijd eten voor 5 Dollar met een gratis drankje. Meestal blijft iedereen plakken tot in de late uurtjes en worden en grappige wedstrijden of trivia avonden georganiseerd om de bezoekers te vermaken. Ook organiseerd het hostel waar ik verblijf veel leuke dingen. Zo heb ik onder andere deelgenomen aan een beerpong wedstrijd. Helaas ging proseccopong in Nederland mij beter af meiden! ;)



Na 5 nachten is mijn verblijf hier in Byron Bay morgen afgelopen. Ik vertrek dan naar Surfers Paradise. Een plek waar je goed kunt surfen maar ook leuke parken schijnt te hebben. Kirsty, Sinead en een deel van de Nimbin tour groep/Surf groep zijn daar ook dus heb er erg veel zin in! Volgende update waarschijnlijk dus vanuit Surfers!



Veel Liefs,

Milou

  • 22 Juni 2012 - 08:49

    Merel:

    Ik zie het helemaal voor me vanachter mijn laptopje uitkijken over het grasveld van de klik in Leiden..
    Surfen lijkt me echt supermoeilijk! Gaaf dat je dat hebt gedaan :D!
    xxx

  • 22 Juni 2012 - 20:21

    Ton:

    Wow, wat weer een belevenissen!
    Waarom heb ik vroeger niet bedacht om zoiets te gaan doen?!

  • 26 Juni 2012 - 12:23

    Tjietra:

    Hoi milou,leuk dat je het zo naar je zin hebt,dat kan niemand je meer afpakken.Ik verheug me op meer nieuws.Liefs

  • 29 Juni 2012 - 11:16

    Oma De Haan Appel:

    Wat zou ik graag als een klein muisje willen mee reizen in die grote rugzak van jou.Ik ben heel trots op jou en zeg dat ook aan een ieder die het wil horen, maar ook heb ook bewondering voor jou pap en mam die jou zonder zeuren laten gaan al slapen ze er mischien wel eens onrustig van.Hier begint het nu pas een beetje zomer te worden. Gisteravond ging om 10 voor 11 de telefoon en hoorden ik de stem van Esmeê, ze kwam per trein in Obdam aan en hoopten dat haar moeder thuis was maar helaas was ze daar niet. In dergelijke gevallen is het dan toch wel handig dat je dan nog een oma heb met een auto en jou kan redden. Soms is die Oma natuurlijk wel wat lastig wanneer ze het verzoek doet om op zondagmorgen al om 10 uur in de kerk te zitten, toch.Een mevrouw in de trein die het gesprek had gehoord zij tegen Esmee, jij heb toch maar een lieven Oma , doe haar de groeten van mij. Dus ook hier zijn er aardige mensen maar ik ben heel blij dat jij daar al zoveel contacten heb en er zo van geniet en dankzij jou verslag genieten wij mee.Ik hoop snel weer iets van jou te horen en steek af en toe een kaarsje op bij Opa en zeg hem dat hij over jou moet waken en dat doet hij, zeker weten. Dag meiske tot het volgende contact, dikke kus Oma de Haan

  • 16 Juli 2012 - 11:51

    Eva:

    Milou!!

    Helaas loop ik een beetje achter met het lezen van je verhalen :s
    Wat een geweldig en lang verhaal: wat super dat je het uiteindelijk toch nog zo naar je zin had in het hostel in Sydney! En uiteraard top dat je je woeste jungletocht hebt overleefd!

    En Proseccepong moet je ons maar leren als je weer terug bent ;)

    Xx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Byron Bay

Milou

Actief sinds 01 Juni 2012
Verslag gelezen: 319
Totaal aantal bezoekers 14898

Voorgaande reizen:

06 Juni 2012 - 05 December 2012

Australië en Azie!

Landen bezocht: